درخت پسته گياهي است دو پايه يعني گلهاي نر و ماده جدا از يكديگر و روي دو درخت مجزا قرار گرفته اند و تلقيح گلهاي ماده بوسيله باد انجام مي شود. ريشه درخت پسته محوري و عمودي است و تا عمق بيش از دو متر در داخل خاك فرو مي رود. قدرت توليد ريشه فرعي در درخت پسته خيلي ضعيف است و چنانچه انتهاي ريشه اصلي قطع شود, قبل از توليد ريشه فرعي, درخت در اثر نرسيدن آب و مواد غذايي كافي خشك شده و از بين مي رود زيرا ريشه هاي موئين (تارهاي كشنده) در انتهاي ريشه قرار دارند. بهمين علت اغلب سعي مي شود كه بذر پسته در محل اصلي كاشته شود تا احتياجي به جابجائي نباشد چرا كه در تغيير محل نهال پسته, حدود 60 % از نهالهاي جوان خشك مي شوند. به دليل طويل شدن ريشه كه مي تواند به اعماق زمين فرورفته و خود را به منطقه هميشه مرطوب زمين برساند و جذب آب نمايد, مقاومت اين درخت در برابر كم آبي و خشكي خيلي زياد است.